Κυριακή 21 Ιουνίου 2009







Πατέρα είσαι...





Η παγκόσμια ημέρα του Πατέρα ήταν μια ιδέα της Sonora Smart Dodd από την Ουάσινγκτον η οποία το 1910 θέλησε μια γιορτή αντίστοιχη με εκείνη της Μητέρας για να τιμήσει τον πατέρα της, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου που μεγάλωσε μόνος του τα έξι παιδιά της οικογένειας. Έκτοτε καθιερώθηκε να γιορτάζεται την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Παρόλο που οι επέτειοι αυτού του είδους δεν μου αρέσουν διότι περιορίζουν την σημασία της κάθε έννοιας σε είκοσι τέσσερις ώρες, επέλεξα την σημερινή μέρα για να αναρτήσω τις σκέψεις των παιδιών γιατί -θα παραφράσω λίγο τον Όσκαρ Ουάιλντ- οι πατέρες έχουν τόσα να μάθουν από τα παιδιά τους. Και οι μητέρες επίσης. Ας τα ακούσουμε...


Ο μπαμπάς μου είναι ο καλύτερός μου φίλος. Κάνουμε αστεία και γελάμε μαζί. Μαριάννα, 8

Ο πατέρας μου είναι ο φύλακας του σπιτιού. Μαργαρίτα, 11


Ο πατέρας μου είναι το Α και το Ω της οικογένειας. Ιωάννα, 13


Δεν θα ήθελα να είχα άλλον πατέρα. Αυτός μου φτάνει. Είναι ο καλύτερος. Δημήτρης, 10


Ο χρόνος που περνάει μαζί μου είναι λίγος. Θα ήθελα να του λέω καθημερινά πως περνάω την ημέρα μου. Να συζητάμε περισσότερο. Χριστίνα, 9


Ο πατέρας μου είναι ένα όνειρο γαλάζιο γεμάτο αγάπη. Θα ήθελα να πετάω μαζί του κάθε μέρα και να βλέπω τον κόσμο από ψηλά. Βάσια, 8
Ο μπαμπάς τώρα έχει φτερά γιατί έγινε αγγελάκι. Φοίβος, 6

Δεν πηγαίνω πουθενά μαζί του. Έχει πάντα πολύ δουλειά. Μυρτώ, 5
Πολλοί μπαμπάδες όλο διαβάζουν την εφημερίδα τους αντί να ασχολούνται με τα παιδιά τους. Μισούμε τις εφημερίδες, Μαρία και Μελίνα, 11

Θέλω ο μπαμπάς μου να μου διαβάζει ένα βιβλιαράκι πριν κοιμηθώ.
Αλέξανδρος, 4


Κανείς δεν μπορεί να ζήσει όμορφα με έναν από τους δύο γονείς του. Αθανάσιος, 13

Ο πατέρας είναι ο άνθρωπος που με υπερασπίζεται. Γιάννης, 13

Ο μπαμπάς μου με μαλώνει λίγο αλλά με αγαπάει πολύ. Μαρία, 7

Καμιά φορά νευριάζει και φωνάζει, αλλά εγώ κλείνω τα αυτιά μου να μην ακούω. Νεφέλη, 5

Το μόνο που θέλω από αυτόν είναι να με αγαπάει όπως τον αγαπάω εγώ. Αναστασία, 8

Θαυμάζω τον πατέρα μου γιατί έχει πολλές γνώσεις που μου μεταδίδει. Ευανθία, 12


Ήθελα να είναι σπίτι, όχι να χωρίσει. Τον αγαπάω. Αχιλλέας, 5

Εγώ αγαπάω τον μπαμπά μου επειδή βοηθάει τη μαμά μου στο σπίτι όταν έχει πολλές δουλειές. Λία, 7

Ο μπαμπάς είναι το μισό της μαμάς μου. Χαρίλαος, 12

Ο πατέρας μου είναι για μένα ένα κομμάτι από τη ζωή μου. Χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχα τώρα. Εγώ θέλω λίγα πράγματα από τον μπαμπά. Αλλά αυτό που θέλω πιο πολύ είναι να είμαστε μια αγαπημένη οικογένεια. Κώστας, 9


*







Σημείωση 1: Τα πιο πάνω λόγια είναι οι αυθόρμητες απαντήσεις παιδιών ηλικίας 4 έως 13 ετών που συνόδευαν τα έργα ζωγραφικής που πήραν μέρος τον 11ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Παιδικής Ζωγραφικής με θέμα «Πατέρας και Παιδί» που οργάνωσε το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης το 1997. Οι σκέψεις αυτές βρίσκονται συγκεντρωμένες στο κομψό βιβλιαράκι του ΜΕΠΤ με τίτλο «Πατέρα είσαι…» απ΄ όπου και ο τίτλος της σημερινής ανάρτησης. Η αρχική σκέψη μου ήταν να επιλέξω δυό-τρία λόγια, αλλά...
Σημείωση 2: Οι ζωγραφιές είναι από την εικονογράφηση του βιβλίου κι ανήκουν στους:1) Μαρία Λιαλούτη, 6 ετών, 2) Φωτεινή Παπαδημητρίου, 11 ετών, 3) Ηλία Πρεβεζά, 10 ετών, 4)Άγγελο Κουλόν, 7,5 ετών και 5) Χριστίνα Σαντζαρίδου, 9 ετών.

Δεν υπάρχουν σχόλια: