Μάσκες

                             

                             Τις μάσκες σου, που τις φοράς σα βγαίνεις

                             περατζάδα στις πλατείες της ημέρας,

                             μην τις μπερδέψεις, θα μπλεχτείς, να ξέρεις,

                             κι άντε να βρεις μετά του κουβαριού την άκρη.

                            Ποιος ξέρει τι. και ποιος πάλι δεν ξέρει.

                            ποιες αμαρτίες κρύβει τούτη 'δω η μάσκα,

                            ποιες η άλλη. σε ποια πλατεία άπλωσες μπουγάδα.

                            Κι αν ξέβαψαν τα χρώματα και γίναν όλα μπλε

                            και τα λευκά γίναν μαβί και τα μαβί καφέ,

                            'συ έβαλες μαζί τα χρώματα για πλύση.

                            εσύ ήσουν που τα άπλωσες εν δημοσία θέα.

                            εσύ φοράς και ξεφοράς τις μάσκες που γυαλίζουν.

                            Ποια ιστορία διάλεξες πίσω απ' την κάθε μάσκα;

                            Ποιος ξέρει τι. και ποιος πάλι δεν ξέρει.

                            Κι εν τέλει, ο λογαριασμός εσένα θα βαρύνει

                            τόσες και τόσες σούμες πια, προσθέσεις κι αφαιρέσεις.

                            Κοίταξε μόνο τη σωστή τη μάσκα να φορέσεις

                            όταν πληρώνεις. γιατί αλλιώς,

                            τ' αργύρια αντίκρισμα δε θα 'χουν.

                                                                                      Κρυστάλλη 
                                                                 Γλυνιαδάκη

 Σημειώσεις: Από το βιβλίο της (και) ποιήτριας "Λονδίνο-Ιστανμπούλ"  (Πόλις, 2009). Το γλυπτό είναι της Αννίτας Ξάνθου.